Opracowanie: renowacja pokrycia dachu hal produkcyjnych na dachu technicznie trudnym

Od kilku miesięcy metodycznie remontujemy po kilka tysięcy m². Słyszę różne opinie na temat właściwej technologii remontu pokrycia – jako szef eksploatacji firmy zajmuję się nadzorem nad tymi pracami. Nasze hale produkcyjne o powierzchniach kilkudziesięciu tysięcy m² – w większości dachy szedowe w złym stanie technicznym – są do natychmiastowego remontu. Jaki sposób przeprowadzenia remontu jest tym optymalnym? Czy układ z zastosowaniem papy wentylowanej oraz nawierzchniowej na włókninie poliestrowej jest właściwy?

Przedmiotem niniejszego opracowania jest propozycja renowacji pokrycia dachu hal produkcyjnych wraz z pomieszczeniami towarzyszącymi. Powierzchnia połaci dachowej wynosi około 16 000 m².

Przeprowadzono wizję lokalną na dachu obiektu. Stwierdzono, że pokrycie dachowe znajduje się aktualnie w złym stanie technicznym. Zaobserwowano liczne pomarszczenia, pęcherze i lokalne pęknięcia ułożonych warstw papy. W miejscach pęknięć połaci dachowej zakorzeniła się trawa. Wierzchnia warstwa papy jest zniszczona działaniem słońca – ultrafioletu i podczerwieni. Powierzchnia dachu nosi ślady licznych, często chaotycznych napraw. Warstwy wewnętrzne (pozostałości termoizolacji + płyta) są mocno zawilgocone – przy nacisku w okolicach licznych otworów i pęknięć pojawia się wypływ wody. Praktycznie cała powierzchnia dachu (warstwy termoizolacji, w związku z zawilgoceniem, o niewielkiej izolacyjności termicznej) – stanowi nasiąkniętą wodą gąbkę powleczoną materiałem bitumicznym. Dzięki konstrukcji nośnej, którą stanowią płyty żelbetowe cienkościenne, woda przedostająca się przez nieszczelne pokrycie i pozostałości izolacji termicznej spływa w najniższe miejsca w okolicach ścian szczytowych, powodując tam liczne, widoczne zacieki.

Opisany stan pokrycia zmusza do przeprowadzenia renowacji istniejącego pokrycia dachowego w technologii odpowietrzanej. Układ warstw na dachu – pozostałości termoizolacji + wylewka betonowa + pokrycie papowe – stanowi w formie nasiąkniętej wodą zbyt duże obciążenie dla konstrukcji szkieletu dachu (znaczne ugięcie krokwi i płatwi). Jakiekolwiek miejscowe naprawy pokrycia przy takim stanie dachu są syzyfową pracą nie dającą w żadnym wypadku gwarancji szczelności.

Z uwagi na niekorzystny pod względem cieplno-wilgotnościowym układ warstw połaci dachowych, na wysoki opór dyfuzyjny pap nowej generacji oraz na znaczne zawilgocenie istniejących warstw – proponuje się wykonanie pokrycia mocowanego do konstrukcji podłoża w sposób mechaniczny przy użyciu papy MONOlight. Kolejnym bardzo ważnym elementem skłaniającym do zastosowania technologii papy mocowanej mechanicznie z wkładką kompozytową jest ukształtowanie dachu: na dachu szedowym, przy spadku jaki występuje – inne rozwiązanie byłoby technicznym nieporozumieniem.

Zwracam na ten fakt szczególną uwagę w nawiązaniu do dyskusji na temat możliwości zastosowania włókniny poliestrowej jako osnowy. W omawianym przypadku, z uwagi na rozmiar połaci dachowej i konstrukcję, jest to jednak jedyny poprawny sposób naprawy ze względu na brak alternatywnej metody – układanie papy metodą zgrzewania z podłożem nie jest możliwe (z użyciem papy wentylacyjnej tym bardziej) ze względu na: fatalny stan dachu, wilgoć, odspajające się od podłoża warstwy starego pokrycia, i wreszcie – wspomniane szedy. Wszystkie te czynniki uniemożliwiają zastosowanie układu zgrzewnego.

Układ wentylowany, mocowany mechanicznie – daje możliwość właściwego przytwierdzenia do podłoża, większą pewność prawidłowego odprowadzenia pary wodnej ze starych warstw, i zabezpiecza przed ewentualnym zjawiskiem kondensacji pary wodnej wewnątrz pokrycia dachowego. Dla uzyskania takiego efektu niezbędne jest zamontowanie kominków wentylacyjnych w ilości 1 sztuki na każe 100 m² połaci dachowej.

W przypadku koryt oczywiście wszystkie prace pokrywcze należy przeprowadzić po zerwaniu starych warstw wraz z wylewką betonową. Dotyczy to również fragmentów dachu najbardziej zniszczonych z ubytkami poszczególnych warstw – w tym przypadku pozostałości należy usunąć, oczyścić i wypełnić np. EPS 100. W przypadku innych niż koryta miejsc należy minimalizować konieczność zrywania starych warstw, ograniczyć to do miejsc rzeczywiście koniecznych – natomiast koryta całkowicie oczyścić, osuszyć, zagruntować Siplast Primerem Szybki Grunt SBS, zgrzać warstwę papy podkładowej Glasbit G200 S40 i jako warstwę wierzchnią zainstalować papę MONOlight.

Istniejące pokrycie papowe należy oczyścić z kurzu i innych zanieczyszczeń. Pęcherze naciąć, podsuszyć palnikiem i podkleić. Fałdy pap ściąć lub naciąć i przykleić. Niewielkie nierówności podłoża zniwelować poprzez przyklejenie 2-3 warstw z asfaltowych pap podkładowych. Wskazane jest podziurawienie starego pokrycia (od 6 do 10 otworów na każdy m² dachu) celem udrożnienia i umożliwienia odprowadzenia wilgoci spod istniejących warstw papowych.

Do pokryć jednowarstwowych należy zastosować papę mocowaną mechanicznie – MONOlight. Zakłady podłużne i poprzeczne o szerokości 12 cm. Zgrzewamy tak, aby nastąpił równomierny wypływ bitumu o szerokości ok. 0,5 – 1,0 cm. Zużycie materiału około 1,17 m² papy na 1 m² dachu. Łączniki mechaniczne należy rozmieścić wzdłuż zakładu podłużnego na całej powierzchni dachu, zwiększając ich liczbę w obrębie brzegu dachu, kalenicy i wokół urządzeń dachowych (kominy, wentylatory, świetliki i inne). Aby nie doszło do perforacji pokrycia stosujemy łączniki z podkładkami oraz płaskim łbem. Liczba łączników mechanicznych powinna wynikać z obliczeń statycznych. W przypadku braku obliczeń, w pierwszej strefie wiatrowej można stosować: w strefie środkowej dachu – 3 szt./m²; w strefie brzegowej dachu – 6 szt./m²; w strefie narożnej dachu – 9 szt./m².

W miejscach planowanego ustawienia kominków wentylacyjnych należy wyciąć otwory w układanej warstwie papy o średnicy zewnętrznej wlotu kominka u podstawy. Papę należy dokładnie zgrzać do kołnierza kominka. Styk papy z wlotem kominka należy dodatkowo uszczelnić wykorzystując uszczelniacz trwale plastyczny – Siplast Szpachla Szybka Izolacja SBS lub Siplast Kit Szybka Izolacja SBS. Obróbki attyk, kominów i innych elementów występujących na dachu (każde połączenie płaszczyzny poziomej z pionową) zaleca się wykonać w układzie jednowarstwowym, stosując również papę polimerowo-asfaltową na osnowie z włókniny poliestrowej wzmocnionej – MONOlight. Wszystkie obróbki wykonać zgodnie z zasadami sztuki dekarskiej.

Opisana technologia umożliwia poprawne zamocowanie papy pokryciowej. Stan dachu – bardzo duże zawilgocenie – jest przyczyną konieczności umożliwienia bardzo dobrej wentylacji, a jednocześnie wyklucza możliwość zastosowania jakiegokolwiek układu niewentylowanego. Kolejną konsekwencją obecnego stanu pokrycia jest konieczność zastosowania papy przeznaczonej do pokryć jednowarstwowych, ze względu na konieczność bardzo starannego przygotowania powierzchni – tj. wykonania min. 6 otworów na 1 m² dachu, przez wszystkie zawilgocone warstwy, celem umożliwienia wyschnięcia dotychczasowego pokrycia (łącznie z warstwą termoizolacji). W związku z tym mamy do czynienia praktycznie z pokryciem jednowarstwowym (trudno mówić o szczelności starych warstw) – dlatego należy zastosować przeznaczoną do tego typu pokryć papę jednowarstwową (patrz: Aprobata Techniczna). Wymienionych cech nie spełniają papy tradycyjne ani papy termozgrzewalne, ani oczywiście różnego rodzaju materiały przeznaczone do konserwacji (jak np. materiały ciekłe) – należałoby zastosować papę termozgrzewalną modyfikowaną SBS.

Stan dachu zmusza do zastosowania najnowocześniejszej technologii, wykluczając tym samym jakiekolwiek wątpliwości co do prób naprawy w inny sposób – ponieważ jest to niemożliwe, a pociągnie za sobą koszty (nawet jeżeli mniejsze – to będą to środki zmarnowane).

Reasumując: z uwagi na istniejące realia konstrukcyjne i materiałowe proponuje się na omawianej hali wykonać renowację istniejącego pokrycia dachowego poprzez ułożenie na nim jednej warstwy papy modyfikowanej SBS przeznaczonej do pokryć jednowarstwowych, z wkładką z włókniny poliestrowej o gramaturze 250 g/m², stabilizowanej siatką szklaną, przeznaczonej do mocowania mechanicznego, o grubości 5 mm – MONOlight, mocowanej do konstrukcji podłoża (płyty żelbetowe) w sposób mechaniczny za pomocą łączników. Tak wykonaną konstrukcję należy odpowietrzyć kominkami wentylacyjnymi.

Remont pokrycia dachowego poprzedza wykonanie takiej liczby odkrywek – najlepiej w miejscach pęknięć i wybrzuszeń – która pozwoli na określenie grubości i rodzaju układu warstw i umożliwi dobór odpowiednich łączników mechanicznych.